Andrea Taglia

Za konsoletą Andrea Taglia, na pierwszym planie F rancesco La Camera odpowiedzialny za miks orkiestry , konfigurację mikrofonów na scenie i ogólny układ orkiestry. Andrea Taglia – Z dbałości o szczegółyRozmowa z realizatorem dźwięku Andrei Bocellego Andrea Bocelli jest jednym z najbardziej znanych i utytułowanych na świecie śpiewaków. Tenor jest zdobywcą wielu najważniejszych nagród muzycznych, a jego koncerty wciąż wypełniają największe hale i kilkudziesięciotysięczne stadiony na całym świecie. Od prawie dwunastu lat realizacją koncertów Bocellego zajmuje się jego imiennik – Andrea Taglia, realizator, projektant systemów i konsultant niezliczonej ilości największych firm z branży pro audio na świecie. Zapraszamy do rozmowy o tym, jak wygląda współpraca dwóch „Andrzejów” i w jaki sposób ten stojący przed sceną dba o to, aby tego znajdującego się na niej, czyli Bocellego, zawsze towarzyszył perfekcyjny dźwięk.  Przygoda Andrei Tagli z dźwiękiem rozpoczęła się ponad trzydzieści lat temu. W czasie szkoły średniej zajmował się przygotowywaniem relacji z imprez. Zauważył wówczas, że towarzyszący im dźwięk jest zazwyczaj bardzo niskiej jakości. Pewnego dnia Taglia został poproszony, by spróbować coś z tym zrobić, i tak udało mu się poprawić jakość dźwięku towarzyszącego opisywanym przez niego imprezom. Jak sam wspomina, zrozumiał wtedy, że dźwięk jest niezwykle złożonym zagadnieniem, które chciałby poznać i zgłębić, dlatego zdecydował się skoncentrować na nauce fizyki i akustyki.Dzisiaj Andrea Taglia jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych, znanych i cenionych realizatorów. Jak przyznaje, jego największym sukcesem i najlepszą recenzją jego pracy są sytuacje, gdy po koncercie podchodzą do niego obecni na nim słuchacze i gratulują dźwięku oraz chcą dopytać o szczegóły techniczne towarzyszące jego powstawaniu. Systemem, który towarzyszy zazwyczaj koncertom Andrei Bocellego realizowanym przez Andreę Taglię, jest system L-Acoustics. Tak było również w krakowskiej Tauron arenie, gdzie zainstalowano potężny system złożony z elem entów K2, K1- SB, SB-28 i Kara. Włoski realizator postanowił skupić się nie tylko na miksowaniu dźwięku live i w studiu, ale także na projektowaniu instalacji stałych i systemów nagłośnieniowych dla miejsc użyteczności publicznej. Jak przyznaje, jednym z jego największych sukcesów jest znajdujący się w Rzymie kompleks muzyczny Auditorium Parco della Musica. Znajdują się w nim trzy sale: dla siedmiuset, tysiąca dwustu oraz dwóch tysięcy ośmiuset widzów. Pierwotnie miał być to tylko kompleks sal koncertowych, ale zdecydowano, że w obiekcie będą odbywały się również festiwale , konferencje oraz koncerty popowe i jazzowe. Aby uniknąć sytuacji, w której przyjeżdżające do kompleksu ekipy będą miały problemy z nagłośnieniem, Andrea został poproszony o zaprojektowanie systemu nagłośnieniowego dla największej z sal znajdujących się w obiekcie.Jak wspomina włoski specjalista, drugim ogromnym wyzwaniem w jego karierze było powierzone mu zadanie koordynacji pracy systemu odsłuchowego na potrzeby odbywającej się w 2006 roku w Turynie zimowej olimpiady. Zapewniono wówczas zawrotną liczbę dwóch tysięcy dziewięciuset bezprzewodowych odsłuchów in-ears, które musiały współpracować z ogromnym sztabem wolontariuszy, posiadających bardzo niewielką wiedzę na temat ich użytkowania.Oprócz tej działalności, Andrea zajmuje się prowadzeniem konsultacji dla bardzo wielu firm z obszaru profesjonalnych rozwiązań audio, a także wsparciem technicznym oraz szkoleniami z zakresu nagłośnienia orkiestry oraz systemów dousznych.Spotkałem się z Andreą Taglią przed jednym z niedawnych polskich koncertów Andrei Bocellego, aby porozmawiać o tym, jak wyglądają przygotowania do realizacji każdego z nich oraz z jakich rozwiązań technicznych korzysta na co dzień włoski realizator. Andrea przykłada ogromną uwagę do idealnego pokrycia każdego ob szaru widowni. W tym celu stosuje zarówno zestawy frontfill jak i dodatkowe infille L-Acoustics X8 wypełniające obszar pod gronami głównymi. Łukasz Kornafel, Muzyka i Technologia: Produkcje, dla których tworzysz system PA, słyną z tego, że jest on dosyć rozbudowany i złożony. Oczywiście ma to na celu przede wszystkim jak najlepsze pokrycie dźwiękiem całego nagłaśnianego obszaru i tym samym zapewnienie słuchaczom optymalnych wrażeń odsłuchowych. Jak jednak z twojego punktu widzenia wygląda konfiguracja takiego systemu i jego najważniejsze cechy?Andrea Taglia: Zgodnie z moją wizją, system bazuje na koncepcji polegającej na tym, że orkiestra jest źródłem mono. Ponieważ wszyscy muzycy grają wspólnie i w oparciu o to, co wskazuje dyrygent, nie muszę myśleć o miejscu, gdzie się on znajduje, jako o wirtualnym środku sceny. Oczywiście z punktu widzenia opóźnień czasowych biorę pod uwagę, że ze względu na zagęszczenie muzyków najgłośniejsze miejsce orkiestry znajduje się mniej więcej w okolicach instrumentów dętych, blaszanych, a więc w odległości około 7–8 m od dyrygenta. Bazujący na tym system jest swego rodzaju źródłem wszechkierunkowym, a każdy z klastrów jest częścią tej wirtualnej sfery. To system mono, w którym klaster centralny jest rozszerzony o dwa dodatkowe zestawy znajdujące się po jego bokach. Jednak całość jest zaprojektowana w taki sposób, aby sygnały pochodzące z tych bocznych zestawów nie nakładały się wzajemnie (jak ma to często miejsce w przypadku systemów stereo) ani nie nakładały się na klaster centralny. W przypadku koncertów w halach, zestaw centralny wraz frontfillami i infillami pokrywa cały obszar publiczności zasiadającej przed sceną w odległości 10–15 m od niej. Boczne zestawy obsługują sektory znajdujące się po bokach płyty. Dodatkowo mamy również zestawy outfill w konfiguracji LL–RR, który zapewnia pokrycie dodatkowych 180–270°, w zależności od wielkości hali, konfiguracji systemu wideo, świateł itp.Jeżeli publiczność zasiada w odległości większej niż 65 m od sceny, jak w przypadku krakowskiej Tauron Areny, stosujemy podwójny delay. Jest on podzielony na strefę od środka w prawo i od środka w lewo. Dzięki temu, że nie ma trzeciego grona delayów, nawet w przypadku ewentualnych odbić od szyb czy ścian na balkonie mamy sygnały wracające na scenie tylko z dwóch gron, zamiast z trzech. Bardzo ważne jest dla mnie to, aby słuchacz postrzegał te zestawy delay nie jako dodatkowe źródła, ale jako rozszerzenie systemu głównego.Zestaw kolumn frontfill bazuje na kolumnach rozlokowanych na scenie na jej brzegu i ma za zadanie pokrywać obszar 5–8 m publiczności. Nagłośnienie obszaru między piątym a jedenastym metrem jest rozszerzone za pomocą infilli, jednak obsługują one tylko obszar przed sceną. Aby wzmocnić nagłośnienie dla publiczności znajdującej się poza jej osią, zastosowano dodatkowe outfille, będące w istocie downfillami dla wiszących gron outfill LL–RR. Stanowisko FOH pełne konsolet analogowych jest jednym ze znaków rozpoznawczych pracy Adrea Tagli. Jak sam przyznaje, konsolety analogowe zapewniają mu znacznie większą szybkość pracy. Andrea daży sympatią produkty firmy Midas, na zdjęciu modele Heritage 3000, Heritage 4000 i XL4. Tekst i zdjęciaŁukasz KornafelMuzyka i Technologia